Honda, Japans fabrikant van bromfietsen, motorfietsen, automobieltjes, generators etc, maakt een flink scala beroemd geruisloze brommertjes. Het woord brommer is volledig op zijn plaats, want Honda's brommen echt.
Het topmodel uit de Honda-reeks is de TS 50, een bromfiets waarin de uiterlijke kenmerken van de motorfietsen terug zijn te vinden. Uiterlijke kenmerken die ik persoonlijk nogal hoog waardeer. Glanzende machinetjes, met een fraai gepolijst motorblokje, een keurig gelijnd eivormig tankje, en mooi om de wielen zittende spatborden. Zo ook de brommer TS 50. Over het uiterlijk dus slechts hoera-geroep en juichkreten.
De Honda is een viertakt machine. Dat betekent in de praktijk: autobenzine tanken en geen mengsmering. Dat is goedkoper, zo'n cent of twintig per liter. Het viertakt-karakter houdt echter in dat de Honda geen flitsende sprinter is, het is keurig optrekken geblazen. De drie versnellingen zijn uniek, want je kan ze zowel met koppeling als automatisch gebruiken. Door de versnelling in zijn een te zetten, wordt die 1 automatisch. De Honda rijdt dan pas bij gas geven. Dat geldt ook voor de overige versnellingen, hoewel je daar in de praktijk natuurlijk weinig gebruik van zal maken. Door de koppeling wel te gebruiken, trekt de TS 50 iets beter.
Zuinig is de TS 50, zoals trouwens alle Honda's, wel. Het gemiddelde verbruik schommelt zo rondom de 1 liter (viertakt-benzine) per 50 kilometer. En dat is keurig.
Honda TS 50: mooi, maar een beetje allergisch voor water.
Sleuteltje
De zit van het ding is ronduit voortreffelijk, vooral dank zij het werkelijk subliem geplaatste stuur, dat door een ophanging in rubber nooit kan resonneren. Wel ging het stuur na twee dagen rijden los zitten, maar dat is door het aandraaien van twee moeren te verhelpen. De lange zachte buddyseat maakt het rijden helemaal erg plezierig.
De bediening is eenvoudig, alle handels zijn goed bereikbaar. De koude start is ronduit voortreffelijk, als men tenminste de choke benut. En als men het startsleuteltje niet vergeet in de goede stand te zetten.
Dat slimme sleuteltje heeft een viertal functies. Door het aan de zijkant in een slot te prikken, kan je de TS 50 met een trap starten, door het dan naar boven te draaien gaan de lichten aan en door het helemaal neer te draaien slaat de motor af. Met hetzelfde sleuteltje zet je je bromfiets veilig op slot met het stuurslot. Een handig sleuteltje dat een optimale beveiliging tegen diefstal biedt.
De vering is zowel voor als achter goed, niet te stug en niet te slap. De wegligging van de TS 50 is niet het sterkste punt. De banden geven geen optimale greep op de weg, terwijl het in de bochten ook stevig doortrappen is, want de erg laag; zittende pedalen moeten beslist niet de grond raken, anders krijg je het bekende 'achterwiel- omhoog - los - van - de - grond - doodsmak-effect'. De stuuruitslag is voldoende groot, waardoor je de Honda moeiteloos door gangetjes kan loodsen.
De remmen. Tja, de remmen. De voorrem is voortreffelijk, maar de achterrem? De achterrem is op zich zelf ook uitstekend, maar ik zou voor geen goud in noodsituaties op ze vertrouwen, omdat de Honda bijna direct de neiging, vertoont in een slip te gaan. Nu kan dat een zaak van 'even wennen' zijn, maar toch...
Licht geeft de TS 50 voldoende. Het achterlicht, dat met veel gevoel voor styling erg fraai op een steeltje is geplaatst, is erg rood, de koplamp geeft voldoende wit licht.
De afwerking is keurig, de polyesterspatborden zijn eigenlijk mooier dan alle metalen spatborden die ik ken. Waar gewone lak gebruikt (frame) is die zorgvuldig aangebracht. Ook dat is dus dik in orde....
Over de prijs kunnen we kort zijn. Bijna elfhonderd gulden blijf ik voor een bromfiets erg veel vinden. Veertig kilometer per uur en zo'n bedrag? Maar voor de mensen die bereid zijn dergelijke bedragen voor een tweewielig rijwiel met hulpmotor neer te leggen, is de Honda in zijn klasse een serieuze kandidaat.
Over één punt ten slotte ; een apart verhaal. Het verdient aanbeveling als u in het bezit bent van een goed verwarmd schuurtje. Daar kunt u de TS 50 dan na regenbuien in opbergen, in de hoop dat het water uit de machinerie en met name uit de ontsteking verdampt. Want het testmodel vertikte: het een gehele dag te starten na een bui. En een uur later, na een ogenblik van weigering; zag ik een bezitter van eenzelfde Honda TS 50 eveneens vertwijfelde pogingen doen zijn brommer te starten. Maar het mocht niet baten. Het is een groot geluk dat het in ons land zo weinig regent, zodat u er niet zoveel last van zult hebben.
Geschreven door: Karel Hubert
Overgenomen uit: De Vrije Stem, pagina 11
Datum: 16 Juli 1969
NB. Het moge duidelijk zijn dat de laatste zin in dit artikel niet op het weer in Nederland slaat. Ik heb de naam van de krant verwisseld en het betreft een artikel uit De Vrije Stem, een krant uit Suriname dat heeft bestaan tussen 1960 en 1982.