Met een SS50ZK1 naar Engeland (wie goed doet goed ontmoet)

[DAX6]

Met een SS50K1 naar Engeland
Doel reis: kennissen bezoeken in Schotland.(het werd heel anders)
We praten over 1977. Al jaren ging ik op  de fiets naar Engeland.Ieder jaar weer een stukje verder. Ik houd enorm van de Engelse landschappen en het soms ruige terrein. Ook de eeuwen oude ,niet door oorlogen en bombardementen beschadigde, plaatsjes en steden trekken mij aan. Omdat ik gestudeerd heb voor goud-en zilversmid,uurwerkmaker en graveur is Engeland het land om van ook die kunst te genieten. Luchtvaart in die tijd was mijn grootste hobby.Ik wil niet al te veel afwijken van mijn verhaal maar  ik had ergens gelezen dat in diverse sheds nog  Spitfires en Hurricanes stonden opgeslagen, om precies te zijn 87 stuks. Van te voren had ik diverse mensen aangeschreven en ook de Board for Historical Aircraft Foundation.
Ik had, als freelance luchtvaart fotograaf, de nodige naamsbekendheid opgebouwd en ik bleek op een of andere manier ook daar voor te komen in de boeken. Het ijs was gebroken. Overal kwamen uitnodigingen vandaan, mooi volk die Engelsen.
In die jaren moest je aan heel wat eisen voldoen om met brommertje naar Engeland te gaan.
Bij de A.N.W.B. moest je een rijbewijs halen en je bromfiets moest voorzien worden van een H H kentekenplaat, groene letters en cijfers op een witte achtergrond (ik moet hem nog ergens hebben), afmetingen A-4 formaat.
Ik moest extra steunen op het spatbord maken om hem te bevestigen.
Daarnaast had ik gelezen dat je over bv. de M1 of M11 (zeg maar A12) mocht rijden.
Benzine stations, in de hoeveelheid zoals in ons land, had je toen nog niet in Engeland.
Ik kocht een benzine tankje van een Vibromax trilmachine en maakte een systeem op mijn achter rekje en zo had ik in eens 12 liter, genoeg voor 600 km .
Ik nam een superlichte 2 persoons tent mee 2,5 kg,dubbeldaks, lichtgewicht kookgerei en voldoende kledij.
Ik hees mij in een goed motorpak,waterdichte handschoenen en motorlaarzen en ging op pad. Ik nam de boot Hoek-Harwich.
Het stormde ,op het land windkracht 9 en naar later bleek op zee windkracht 10 en met vlagen windkracht 11. Het viel mij op dat er veel motorrijders meegingen op prachtige machines. De crew van de boot vonden het niet nodig de machines  extra vast te sjorren. Ik bond mijn SS strak aan de railing zodat hij geen kant meer op kon. De crew lachte mij uit...ik had een voorgevoel.
Eenmaal de bruggehoofden achter ons begon het echt te spoken, hoewel de boot onder water vleugels had om te stabiliseren vond de kapitein het niet nodig deze uit
te zwaaien. De gevolgen waren afschuwelijk,niemand mocht tijdens het varen naar de autodekken,in Harwich was het op het motordek een grote chaos. De meeste motoren waren zwaar beschadigd,met kon linia recta retour naar Nederland en de trip naar het beroemde race circuit Donnington ging niet door.....
De motorrijders keken mij veelbetekenend aan en vroegen zich af hoe ik dit nu alles wist, ik vertelde dat ik regelmatig de plas overstak en wist waar ik over sprak.....zij wilden niet luisteren.
Zoals altijd was het nat in Engeland, ik moest naar het noorden en de enige logische weg was de Dartford tunnel, eerst de M25,een zeer drukke en levensgevaarlijke weg en daarna onder de Theems door (Slough). In de tunnel was net gefreesd en met zijn smalle bandjes had de SS enige moeite,ik ook, om overeind te blijven. De Engelsen waren zeer voorkomend en beleefd en bleven op geruime afstand achter mij rijden.
Pas na de tunnel passeerden ze mij, met een handgebaar heb ik ze bedankt....
Ik nam de M1 richting Cambridge, dik 200 miles. De smalle hoge lorries,ik begreep later waarom smal vanwege de smalle landelijke weggetjes,hadden een enorme zuigkracht en voor je het wist reed je 95 km/uur met je 49.9 cc fietsje. In die tijd reden ook nog normale fietsen op de grote weg, levensgevaarlijk. Omstreeks 16.00 uur kwam ik aan bij de camping in Burwell niet ver van Leakenheath (F-111) en MildenHall (SR-71 Black Bird en allerhand Big Planes). daar ontmoette ik een Amerikaan in Engelse dienst.
Na WWII was een exchange program opgestart ,Engelse piloten zouden voor 3 jaar worden uitgezonden naar o.a. de VS en US(N/MC) piloten naar Engeland.
Ik stond op een Airschow met al mijn , toen hij naast mij kwam staan in zijn Engelse uniform.  "Zo, zei hij dit moet een goede plek zijn om te fotograferen" , kijkend naar de uitgestalde camera's.
Hij bleek te vliegen als Instructor-Pilot van Tornado vliegtuigen op de basis Conningsby, een geheime basis in Norfolk.
Hij nodigde mij uit om langs te komen bij hem thuis..als ik zin had.
Hoewel ik andere afspraken had besloot ik na overleg met de andere mensen een weekje bij hem te logeren. Die zelfde avond werd ik nog gescreend door de Engelse geheime dienst, ik had zeer goede betrekkingen in Nederland bij de Nederlandse en Amerikaanse luchtmacht opgebouwd, en werd in orde bevonden
Ik werd voorgesteld en ik mocht alles fotograferen wat ik wilde, ik had een geheimhouding verklaring ondertekend waarin een agreement was opgenomen de eerste 10 jaar niets te publiceren. Daar heb ik mij ook strikt aan gehouden.
Het werd een fantastische week en als klap op de vuurpijl mocht ik meevliegen met de beroemde Lancaster (Battle of Britain Flight).
Na een week ben ik voldaan weer met mijn heerlijke zoemde Hondaatje op pad gegaan.
Van Coningsby naar Duxford gereden  ook een beroemde basis uit WWII.
Op dat moment werd net de beroemde film gemaakt over de Memphis Belle.
7 B-17G Fortress vliegtuigen,B25/B26/Mustangs...gewoon een feest.
De dag voordat een B-17 een heuse crash maakte had ik op de plek gestaan waar hij verongelukte, toeval........nee.....
DE Honda trok veel bekijks, er is niets kapot gegaan, geen lekke band en toch dik 2500 km gereden.Veel vrienden gemaakt waardoor ik later ook kon meevliegen met een B-17 en een P-47 Thundelbolt.
Zo kwam uiteindelijk na 4 weken een eind aan een heerlijke vacantie.
Later schrijf ik een verhaal over mijn motor- en vliegavonturen in de VS.
Mochten er tussen jullie luchtvaart enthousiasten zitten stuur mij een pm/pb met je eigen E-mail adres dan kunnen we even bijpraten.
groet
Herman

[FhM_Honda]

Wat een geweldig verhaal.
Lijkt mij zeer leuk om ook eens tedoen.

Heb je heel toevallig ook foto's van de reis?

[NanderCB50]

Een zalige belevenis!
Ik intresseer me ook in de engelse luchtvaart van WOII, ik heb er nog in verzamelt (qua uitrusting)
Doe je dit nog, naar Engeland rijden?

[DAX6]

De tijd dat het plaats vond ligt al weer ver achter mij(1960-1990). Ik ben 4 x per bromfiets en 10 x met de motor en 5 x met de fiets Engeland in geweest.Nu kan en lukt het mij niet meer vanwege mijn gezondheid....Schotland in het voorjaar als de heide in bloei staat is prachtig...de dalen hangen vol met mist en de spookverhalen zijn denkbaar en voelbaar...heerlijk..ook als je van de prachtige muziek houdt, het iele geluid van een enkele doedelzak doet rillingen over je lijf lopen.....Mystera,Enya etc.
Ik heb veel foto's gemaakt van al dat moois....Engeland vakantieland ?....... ja, absoluut!!!
Er is veel veranderd,niet altijd ten goede maar dat is overal in de wereld.
Er zijn mensen met mij mee geweest omdat ik door mijn connecties overal binnen kon komen. Als je goed zaait...kan je ook een goede oogst verwachten.
Ik kwam soms met prachtige kado's voor mijn Engelse vrienden bv. een originele antieke kortstaart Friesche hangklok. Ik kreeg dan weer antiquarische boeken(16de eeuw) en een soort van bewijs van een geldlening compleet met zegels uit de 17 de eeuw.Of ik gaf een originele Delfsblauwe tegel uit de 16de eeuw of iets dergelijks, buitenlanders zijn gek op ons cultureel erfgoed uit het verleden.(een dergelijke tegel kost niet zo veel als je de waarde van een goede ontmoeting er tegenover stelt)
Nederlanders staan bekend om hun gierigheid en Engelsen om hun gereserveerdheid, geen van tweeën hoeft waar te zijn, respect voor elkaar is het enige dat telt.
Ik heb zo een prachtige collectie Emblemen van de R.A.F en de RN uit WWII kunnen vergaren, allemaal met de hand gemaakt van o.a. de Swordfish,Catalina e.a.
Ik heb ik de hand weten te leggen op een collectie emblemen, WWII, van de A.(American) A.
(Air)F.(Force), U.S.N(Navy) and U.S.M(Marine)C.(Corps).
Volgens de US. Foundation of Patch Collectors de grootste en mooiste en zeldzaamste collectie ooit bij een persoon gezien. Van de 120 stuks zijn er 70 ontworpen door Walt Disney waarvan het bestaan tot dat moment nog geheel onbekend was. Door goed speurwerk van 10 jaar ben ik achter alle info van deze emblemen gekomen. Musea hebben belangstelling getoond voor mijn collectie. Er tussen zit o.a. het embleem van het 32nd Sqn van Soesterberg in leer, ten tijde van WWII vlogen zij van Hato A.B. ,Curacao met de P47 Thunderbolt als verkenners van vijandelijke onderzeeboten.
Van dit embleem ,Walt Disney Design, zijn er maar 2 in de wereld bekend. Een in het museum van Washington en de andere bij mij.
De USN en USMC zijn wat dat betreft nog zeldzamer, er is grote belangstelling voor....

Kort samen gevat, reizen is voor mij een grotere betekenis dan alleen maar plezier hebben........ontmoeten...is belangrijker..

Daarom hebben mijn toerritten altijd met een cultureel thema en dat trekt steeds meer mensen aan...... rijd eens een keertje mee...leuk voor je netwerk... ;)
Nogmaals volgende keer.....mijn trips naar de VS, meevaren op vliegdekschepen en mee vliegen met de F-14 Tomcat enz.
Ik weet niet hoe ingewikkeld het is op deze site foto's te plaatsen, het is en blijft een 4 takt site dus misschien niet zo geschikt voor foto's die niet direct in verband staan met 4-takt, wel met 4 takt reizen en fantastische motor -en bromfiets belevenissen.(ik zal het Barry een vragen)
Hartelijke groet
Herman
Ik kan makkelijk een boek schrijven over mijn leven ,wat ik ga doen...
Jullie reactie vind ik wel leuk...schrijf ook een leuk verhaal...ik ben benieuwd. ;D

[andre562]

je mag om mij wel op houden met zulke verhalen... krijg nu nog meer zin in het mooie weer en om een week vrij te nemen, om op vakantie te gaan.... ;D

als je allemaal van die leuke verhalen gaat schrijven in je boek... ga ik het zeker kopen...