• Welcome to 4-Stroke.net Honda viertakt bromfiets en motorfiets forum - Honda four-stroke moped and motorcycle forum.
 

Nieuws:

***** ATTENTION / ATTENTIE *****

THIS FORUM IS CLOSED AND MADE READ ONLY!
THE NEW FORUM CAN BE FOUND HERE: https://4-stroke.net/data-archive/forum-archive-2015-2017
All users have been migrated to the new forum, so go and have a look!
---------------------------
DIT FORUM IS GESLOTEN EN ER KAN ALLEEN GELEZEN WORDEN!
HET NIEUWE FORUM IS NU HIER: https://4-stroke.net/data-archive/forum-archive-2015-2017
Alle leden zijn gemigreerd naar het nieuwe forum, dus ga een kijkje nemen!

Main Menu

Afscheid

Gestart door DAX6, zondag 03 november 2013 - 15:29

« vorige - volgende »

DAX6

4 takt vrienden ,het zal jullie wel zijn opgevallen dat ik het afgelopen jaar weinig op deze site ben geweest en geen enkele openbare rit meer heb gereden. Medisch dwingende redenen zijn daarvoor gerechtvaardigd,helaas. Voor mij is ca. 4 weken het doek definitief gevallen.Ik heb een negatief advies gekregen niet langer op een tweewieler te mogen rijden ook niet op een fiets. Het heeft mij enorm aangegrepen,dat kan je je wel voorstellen. Na meer dan 40 jaar jaar bromfiets te hebben gereden waarvan 25 jaar op een viertakt is dit het ergste dat mij had kunnen overkomen. Daarbij bedenkt ik mij dat ik in Nederland de meest. min.52 per jaar,heb uitgezet,dit werd zeer gewaardeerd door velen.Ik wil hierbij iedereen bedanken voor hun deelname en het plezier dat wij allen er mee hadden. Ook denk ik aan mijn lange experimentele ritten.
Mano ik wil je bedanken voor de "zonnebrilrit "dat voor mij een prachtige uitdaging was om de uitersten te testen.Ook mijn rit naar Normandië en de 5 landenrit was een ultieme uitdaging die dankzij Vincent fantastisch is verlopen.
Peter van Geelen wil ik bedanken voor het plaatsen van mijn wetenswaardigheden en nogmaals mijn excuus maken voor het misverstand over de giften.
Mijn ziekte.
Ik ben geboren met een slechte rug.In 1946 was de medische kennis van zenuwbanen nog geheel onbekend.MRI en CT scans bestonden niet en Röntgen stond nog in de kinderschoenen. Ik was kind aan huis bij de GGD en waar mijn problemen werden toegeschreven aan de groei. Op mijn 8ste jaar,ik liep iedere dag 5 km heen en terug begon de heftige pijn zich te openbaren. Regelmatig moest ik stoppen omdat de pijn te heftig werd.Ik begjn de pijn weg te cijferen en bleef doorgaan met zware sporten,wedstrijdzwemmen en turnen.Na 21 jaar volleybal op het hoogste niveau en 23 jaar atlethiek kreeg ik in 1985,na een zwaar verkeersongeval te horen dat ik nooit meer mocht sporten. Alleen zwemmen was nog toegestaan. Tegen de pijn nam iik geen medicijnen omdat ik te bang was verslaafd te worden.Pas eind 2009 toen het niet langer ging liet ik mij overhalen door de specialist met allerhand orale medicijnen te starten.Ik heb inmiddels de hele medicijnkast gezien,het ene met een nog ergere bijwerking dan het andere.Na alles zo'n beetje te hebben geprobeerd,zonder resultaat werd uiteindelijk besloten een Spinalcord in mijn ruggenmerg te plaatsen om zodoende met electonische prikkels de zenuwen te verdoven.Deze operatie mislukte waardoor ik verlamd raakte,de kans om daarvan af te komen was nihil.Door enorm doorzettingsvermogen,omdat mobiliteit wat mij betreft het aller belangrijkste is,vocht ik terug en wist ik binnen 3 maanden een klein beetje te kunnen lopen.Toen ik eenmaal thuis washebben een aantal dappere vrienden mij geholpen met beter leren lopen,fietsen en bromfiets rijden.
Toch bleef de pijn verschrikkelijk,de Spinal cord werd verwijderd omdat het geen zin meer had.Inmiddels was mijn rug zwaar beschadigd.iedere gang naar het ziekenhuis en iedere proef resulteerde in opnieuw leren lopen enz.,dit nu tot 6x toe en iedere keer kon ik rekenen op de steun van Kevin,Chris,Henry,Rob e.a.
Bij het plaatsen van een externe Morfine pomp werd ik opnieuw slachtoffer van een medische fout,de catheter kwam er zawaar gehavend uit,de verlamming was ernstig toegenomen en de cyclus van opnieuw leren lopen enz.werd weer herhaald. De pijn was inmiddels toegenomen tot het cijfer 25 en onmenselijk. Aan de specialist vroeg ik de weg van euthanesie te onderzoeken. Dit werd gehonoreerd. Toch wilde hij nog een ding proberen. Het plaatsen van een interne Morfine pomp onder Rontgen begeleiding. Deze gevaarlijke operatie werd uitgevoerd door een groot team specialisten. 4 Dagen na de operatie had ik het gevoel dat er iets positiefs met de pijn was gebeurd. De euforie was van korte duur ,de ellende kwam in alle hevigheid terug, op dit moment is het zo erg dat ik het merendeel van de dag aan bed ben verbonden.
Kevin blijft mij helpen met het verkoopklaar maken van diverse machines.
Het doek is nu difinitief en alle hoop tot een klein beetje verbetering is in rook opgegaan.
Ik moet mijn hele collectie nu wel verkopen. De meeste machines gaan weg voor de prijs welke ik er ook voor heb betaald,ook de zeer grote voorraad NOS onderdelen.
Mocht je interesse hebben met je dan per e-mail, dus niet via deze site svp.
Veel ziekte kunnen tegenwoordig worden overwonnen,het zenuwstelsel is en blijft echter het meeste moeilijke onderdeel van het menselijk lichaam.
Bij Coos Matser,waar ik ook een aantal machines laat repareren,heb ik een trike achterzijde voor een Gorilla gekocht,Met Kevin ga ik die monteren,ik hoop binnen niet afzienbare tijd hierop te kunnen gaan rijden na aanpassingen van het schakelsysteem omdat mijn linker been te verlamd is geworden.
Ik heb nog niet afgemaakte concepten liggen voor deze site liggen,door de pijn kan ik maar kort op mijn stoel zitten jammer genoeg.
nogmaals iedereen bedankt voor een mooie tijd en voor voorlopig..........vaarwel
Herman
Still the power for my Dream

Peter van Geelen.

Beste Herman,

Dit is vreselijk nieuws en hoewel ik niet in jouw schoenen kan staan blijf ik, en ik weet zeker met mij vele anderen, hopen dat je toch nog een leefbare tijd tegemoet gaat.
Vanmiddag krijg je nog een email van mij en hoop je toch nog op een of andere manier hulp aan te kunnen bieden en mijn reactie op ons voorval uit te leggen.

Groetjes,
Peter
Dit account is verplaatst naar een ander account. Gebruik het nieuwe account om een PM naar mij te sturen. Dank je wel.

Goldie

#2
Sterkte Herman,

nog een opmerking over je trike set, deze schijnen lastig/gevaarlijk te rijden als er geen differentieel op zit. Die bestaan/bestonden ook, maar ik was net te laat bij monkeybike in Engeland. Een achteras adopteren van een trike/quad kan natuurlijk wel.

Sven
MotorDax '72, Chaly '74, Dax '75 in opbouw, Dirty Harry C90 '76, Gorilla '79-'81

Laatste project: Z90A K2 Mad Max '70

stekel

Herman....sterkte vanuit Turkmenistan....
We hopen nog wel wat van je vernemen (lezen) op dit forum.
Sterkte gewenst!
Niels.
Veni Vidi Velpon (ik kwam, zag, en bleef hier plakken)
Stilstaan is geen optie....Daarom rij ik een Honda.

schwantz34

Dat is precies de set die herman heeft gekocht!
Binnenkort in elkaar zetten en dan kijken hoe het rijdt.
moet zowiezo aangepast worden voor herman ivm schakelen etc.

Nexus6

..Tjee..wat vind ik dit een aangrijpend verhaal.. Ik heb Herman een paar keer ontmoet op Hondadag 2012  en op de bloembollenrit. Herman reed toen op een Honda Zoomer.. Ik heb diep respect voor Herman! Herman mocht je dit nog lezen, in mijn gedachten ben je helemaal TOP!

Rein Kuipers.
Follow your Dream.
Set yourself a Goal.
Never lose sight of Them.

Thumper

Wat ? Een zoomer ? Schande !

Gezondheid is je rijkste bezit, maar dat besef je pas als je dr wat mee hebt.
Sterkte !